Mill interactief: nieuwe website

WWW.STATION-MILL.NL ==== WWW.STATION-MILL.NL

Al een hele tijd twijfelde ik of ik nu echt wel een poetshulp nodig heb. Voordat wij 3 jaar geleden in Mill kwamen wonen, genoten wij van 2 keer per week huishoudelijke hulp. Met allebei een baan buitenshuis en niet echt een klein huis, vonden wij dat geen overbodige luxe. Er was niemand die ons huis beter schoon kon houden dan 'onze' Chen.
Maar door de verhuizing kwam er een eind aan de samenwerking en omdat ik in Mill vooral thuis zou werken, besloten we dat we het voorlopig zonder poetshulp zouden doen. Zelfs het feit dat we in een veel groter huis gingen wonen, vonden we toen geen bezwaar.
Iedereen die pas verhuisd is, weet dat het in het begin nog behoorlijk rommelig kan zijn, maar tussen de klussen door bleef het huis redelijk schoon.
Het was wel druk, na de verhuizing had ik alle beschikbare tijd nodig om mijn bedrijf op te starten en bovendien wilde ik ook een beetje inburgeren in mijn nieuwe woonplaats. Daarom meldde ik me in die tijd ook aan als invaljuf op de basisschool en sta ik weer regelmatig een dag voor de klas. De combinatie van het alleen thuis achter de pc werken en lekker een dag 'juffen' bevalt me nog steeds prima. Naast het zakelijke contact met mijn klanten is het geweldig om met jonge kinderen op te trekken.

Ja, en dan is er óók nog dat grote huis!
Langzaamaan ontstond dus toch het idee om weer hulptroepen in te gaan schakelen. In eerste instantie ben ik gaan zoeken in de kleine advertenties in de huis- aan huisbladen. Daarin stond echt helemaal niks wat ook maar in de buurt kwam van een hulp in de huishouding. Vrouwen genoeg die zich via zo'n blad aanbieden, maar van hun diensten wordt mijn huis niet schoon! Vervolgens heb ik hier en daar rondgevraagd, maar ook dat valt niet mee en het leverde dan ook niks op.
Mijn volgende stap was het 'prikbord' bij de supermarkt. Er wordt van alles te koop aangeboden, maar niemand bood zich aan als huishoudelijke hulp. Daarom heb ik daar zelf een kaartje opgehangen en hoopte er maar het beste van.
De eerste dagen gebeurde er niks, maar toch al vrij snel ontving ik een mail waarin 2 dames zich aanboden als mijn hulp. Voorwaarde was wel dat ze sámen komen werken en dat is nou net iets waar ik geen zin in heb. Ik denk dat het efficiënter is als er één flinke hulp komt die in een logische volgorde mijn huis 'doet'. Omdat ik vooral thuis - op kantoor - werk, vind ik het ook niet aangenaam als er op 2 verschillende plaatsen in huis nóg iemand aan het werk is. Om het overzichtelijk te houden, heb ik liever één persoon waar ik goede afspraken mee kan maken. Maar hoe bereik ik zo iemand?
Nou is mijn werk websites maken, dat is o.a. de business waar mijn bedrijf om draait, dus was het voor mij een logische stap om een digitaal prikbord voor Mill te maken. Ik hoop zo meer mensen te bereiken dan met een kaartje bij de AH en bovendien blijft het kaartje ook 'hangen' zo lang als ík dat wil. En omdat een prikbord alleen maar leuk is als er veel 'boodschappen' op komen, is het sinds deze week voor iedereen mogelijk om er via www.station-mill.nl iets op te zetten. Er zijn al rubrieken aangemaakt: 'Gevraagd' (Te Koop en Diensten), 'Aangeboden' (ook Te Koop en Diensten) en 'Gezocht' (Personen) en mijn oproep staat er natuurlijk al bij. De berichten lezen kan altijd, om zelf actief deel te nemen, moet er wel geregistreerd worden. Dat is vooral om ongewenste teksten en 'vreemde gasten' buiten te houden.
Verder hoop ik dat veel mensen er plezier van zullen hebben en vooral dat ik op deze manier toch nog aan een goede, betrouwbare huishoudelijke hulp kom!
En nu allemaal snel doorklikken en aanmelden op www.station-mill.nl!

Socialice of Fossil Fuel?

Een heus dilemma waar wij ons deze week voor geplaatst zien. En met ons waarschijnlijk nog veel meer Millenaren. Tenminste iedereen met postcode 5451 die lid is van de loterij met die naam. Niet over het verdelen van een vette straatprijs, maar over de smaak van ijs maken wij ons dit weekend druk.
Nou doen wij toch al járen mee met de postcodeloterij, maar dat je behalve geld ook goederen kunt winnen, is compleet nieuw voor ons. Een heel erg commerciële prijs dat wel, de naam 'Ben&Jerry's' komt maar liefst 11 keer voor op de brief waarin de prijs aangekondigd wordt. En dan heb ik het nog niet over de extra folder die is bijgevoegd of over eerdere berichten in De Koerier of op de Millse nieuwssite. De boodschap is in ieder geval goed overgekomen: vanaf vandaag kunnen wij een halve liter Ben & Jerry's ijs ophalen bij Movie Max Mill. En thuis kunnen we alvast een keuze maken uit de volgende smaken: Socialice, Caramel Chew Chew, New York super Fudge Chunk, Fossil Fuel of Vanilla Fair Trade. Klinkende namen waarbij je wel een beetje weg kunt dromen, zeker als je de korte omschrijving bij iedere smaak leest. Er is vooral sprake van veel chocola, het water loopt me in de mond...

De vraag is nu, gaan we het morgen al meteen ophalen of laten we de spanning een beetje oplopen en wachten we nog een paar dagen? Het zal wel het laatste worden, want woensdag eet een van de kinderen hier en dan is deze prijs een passend dessert!

Mijn eerste herinnering aan het heerlijke ijs van Ben & Jerry's dateert van eind jaren 80 (van de vorige eeuw ja). Toen we in de USA op vakantie waren, proefden we daar voor het eerst hoe ongelooflijk lekker dat ijs is. Cherry Garcia: hele kersen in romig ijs mét chocola, ik kan me nog precies herinneren hoe dat de eerste keer smaakte! Ongewoon lekker. Ben Cohen and Jerry Greenfield begonnen in 1978 met hun succesvolle onderneming en veroverden in een paar jaar de hele wereld met hun ijs. Ik weet niet meer of wij begin jaren 80, toen wij in Philadelphia in de USA woonden, het ook al eens geproefd hebben. Maar een paar jaar later zeker wél! Om nooit meer te vergeten.

Zouden er nu ook mensen een aanklacht in gaan dienen vanwege de geestelijke schade die ze lijden nu ze géén ijs krijgen omdat ze geen lid zijn van de postcodeloterij? Ik zou het maar doen, want die mensen die gaan iets missen!

Alles weer normaal

Na de foto's vorige week van de optocht in Mill nu een kleine terugblik op de drie grootste feestdagen in het jaar (en de dagen die daaraan voorafgingen...).
Carnaval in Mill is nog een echt dorpsfeest, vanaf zaterdagmiddag tot en met de dinsdagavond zie je dan ook alleen maar verklede mensen op straat. Het is maar een enkeling die daar niet aan meedoet, tot die paar mensen behoren wij tegenwoordig ook.
Toen ik zelf nog uitgebreid carnaval vierde - zo'n 35 jaar geleden - had ik een speciale kiel met veel zakken, een boerenzakdoek om af en toe het zweet van mijn voorhoofd te wissen en veel onderscheidingen om mijn nek. Carnaval dat vierde ik in het Peelstrekelrijk, van de donderdag ervoor tot en met het 'hèring schellen en het vat afdrinken' op woensdagavond. Onvermoeibaar, maar uiteindelijk gebroken en zonder stem de rest van de week. Dat was toén!

Verschillende verhuizingen naar plaatsen waar géén carnaval gevierd werd, eerst naar Wageningen en vervolgens naar Nieuwegein en zelfs naar Philadelphia in de USA, waren er de oorzaak van dat het fenomeen 'carnaval' langzaamaan uit mijn systeem verdween. Aanvankelijk kwamen we nog wel terug voor een paar dagen, maar vonden toch niet meer wat we gewend waren. Écht carnaval vieren kan alleen maar in de plaats waar je woont en waar je je thuis voelt. Het vervelende was, dat zowel het gaan vieren van carnaval in het Peelstrekelrijk als het níet gaan gemengde gevoelens t.o.v. carnaval opriep. Als we wel gingen, viel het tegen en als we niet gingen, zaten we met spijt boven de rivieren te denken aan de leut die we anders gehad zouden hebben. Maar na een paar jaar was ook dat over en waren wij zelfs in gedachten geen carnavalsvierders meer.
We gingen nog wel regelmatig naar de grote optocht van de Peelstrekels kijken, maar waren daarna ook weer heel blij als we naar huis konden. We misten niks, dachten we.

Dat ging zo jaren goed, tot we 3 jaar geleden verhuisden naar Mill. Precies een week ná de Carnaval trokken we in onze huidige woning, maar tijdens het werken aan het huis maakten we de eerste carnaval in Mill al een beetje mee. Compleet met optocht, kinderoptocht en boerenbruiloft, winkels die op gekke tijden gesloten waren (vonden wij) en veel verklede mensen op straat. Toch wel leuk.
Toch vierden wij nog steeds geen carnaval, alhoewel we er wel voor zorgden dat ook ons huis versierd werd met ballonnen en serpentines en we volop genoten van de optocht die door onze straat trekt. (Wie kan me trouwens vertellen waarom er geen muziek meeloopt? Dat mis ik nog in de optocht van Mill, verder niks dan lof!)

Intussen hebben wij wel door hoe belangrijk carnaval hier is. Het doet wat met Mill, op de een of andere manier straalt de gezelligheid er vanaf en voel je de saamhorigheid. (Dit in tegenstelling tot de kermis, maar dat is mijn persoonlijke mening.)
Wij zijn nog steeds niet zover dat we ook echt carnaval in het Gèrmelaand hebben gevierd, maar zijn al wel weer een avond wezen stappen in het Peelstrekelrijk. Met gemengde gevoelens gingen we erheen - afgesproken met vrienden dus een beetje 'verplicht' - en we hebben een geweldige avond gehad. Het was, op zijn Brabants gezegd, KEILEUK!
Volgend jaar zien we wel weer.

Optocht in Mill

De optocht in Mill was weer van grote kwaliteit. Het plezier straalde van de gezichten van de (meeste) deelnemers. Alhoewel koud, werkte het weer prima mee! Klik op onderstaand fotoalbum om nog een keer van de beelden te genieten:

Carnaval Mill 2008

Reactie:
peter 04-02-2008 16:33

ik zag da gullie de boel ok moi versier hai mé slingers en balonne. war de ok verkleed giester