Groeten uit Oslo

Deze week geen nieuws uit Mill, maar de groeten uit Oslo. Deze Noorse no-nonsense stad heeft tal van attracties. Wij waren o.a. in het Munch museum en het Alfred Nobel Vredesmuseum. Het is er koud, érg koud en de sneeuw heeft er iets permanents. De Noren zijn soms vriendelijk, soms nemen ze die moeite niet. Je kunt er heerlijk eten, vooral lekkere verse vis. Wij hebben even van deze stad mogen genieten, morgen vliegen we weer naar Nederland, volgende week weer nieuws uit Mill dus!

Bus gestolen

Wie steelt er nou een wielerbus? Dat is de vraag waarop Wielerclub Mill deze week graag een antwoord zou krijgen. De bus die de hele week op het parkeerterrein aan de Julianastraat staat en ieder weekend door de club gebruikt wordt, is verdwenen. Volgens de bouwvakkers die aan de andere kant van de weg aan een nieuw huis bezig zijn, stond de bus er woensdag nog. Dat zou heel goed kunnen, maar als directe buur van het parkeerterrein kan ik dat bevestigen nog ontkennen. Heel eerlijk gezegd is de bus zo'n vertrouwd beeld achter ons huis, dat die me meestal helemaal niet meer opvalt. Dat ik niet precies weet wanneer de bus er nog stond, heeft trouwens ook heel veel met die bouwvakkers te maken. Want ongeveer het enige wat wij nog zien als wij naar buiten gaan en naar links kijken, is de bouwvakkerskeet. Die staat precies naast onze oprit, dat is ook héél handig als je achteruit de straat op wilt. Voordat die bouwvakkers hun keet daar hadden staan, stond de bus er wel eens en dan mopperde ik altijd flink in mezelf omdat ik zo weinig uitzicht had. Op die momenten viel het me echt wel op of de bus er wel of niet stond! Maar verder was de bus altijd gewoon een vast onderdeel van het straatbeeld. Hij stond er gewoon altijd, niet echt opvallend alhoewel het natuurlijk wél een opvallende bus was. En dat maakt het ook zo vreemd. Wie doet er nou moeite om een oude bus die volgeplakt is met sponsornamen te stelen? Het is bepaald geen nieuwe bus waardoor het nog de moeite waard zou zijn om die te stelen en door te verkopen. Maar zo'n oude bus die bovendien ook nog erg herkenbaar is, daar moet je wel veel werk, tijd en geld in willen steken voordat die de handel in kan. Als je alleen de sponsornamen eraf stript, kun je er net zo goed met grote letters 'Deze bus is gestolen' opzetten. Wie doet er nou zoiets, wie steelt er nou zo'n bus?

De wielerclub is zwaar gedupeerd, maar behalve voor deze vereniging is het ook heel erg voor Mill. Hoe moet dat nou met ons veilige imago? De veiligste gemeente in de regio? En zijn wij de enige omwonenden die helemaal niks gemerkt hebben? Blijkbaar niet, want anders was de bus óf niet gestolen óf al lang weer terecht geweest. Het is maar een vreemd idee dat er iemand met kwade bedoelingen vlakbij je huis in de weer is geweest. Het zet je ook aan het denken over de 'soort' dief die daar actief was. Stonden er echt geen betere auto's of had hij (of zij natuurlijk) het speciaal op de wielerbus voorzien? Heeft de dief een hekel aan wielrenners in het algemeen of aan Wielerclub Mill in het bijzonder? Allemaal vragen die tot nu toe onbeantwoord zijn gebleven, zal dit raadsel ooit opgelost worden?

Mill natuurlijk

De schapen zijn weer terug in Mill. In het landschapspark De Peelkanaalzone waar ik al eens eerder over schreef, loopt de schaapskudde Ovis & Eco sinds kort weer rond. In mei 2008 schreef ik al eens over dit bijzonder verschijnsel. Het is leuk om de schapen tegen te komen en het natuurpark zelf wordt steeds natuurlijker. Terwijl de plannen voor een nieuw centrum maar niet concreet willen worden voor de meeste inwoners van Mill, heeft de natuur meer ruimte gekregen. Het een zal niet het gevolg zijn van het ander, maar het bewijst wel dat er wel degelijk vooruitgang is in ons dorp. Dat gemaakte plannen ook werkelijk uitgevoerd worden - en dat op niet al te lange termijn.
Het hele gebied in de nabijheid van het Peelkanaal is een mooi recreatiegebied geworden voor iedereen die van rust en ruimte houdt. En van schapen dus.

Een ander stukje 'landschap' in Mill dat van de natuur teruggewonnen moet worden is het moeras bij Aldendriel. Want in tegenstelling tot wat men zou verwachten moet er onderhoud gepleegd worden om het oorspronkelijke moeras dat daar was terug te brengen. Juist doordat de natuur zijn gang daar kon gaan, is het volledig verwilderd door niet onderhouden boomgroei. En ook hier worden spijkers met koppen geslagen, want de aanbesteding voor dit project is al in gang gezet voordat de stukken in de raadsvergadering geweest zijn. Dit wordt een race tegen de biologische klok, want het project moet afgerond zijn voordat er weer bladeren aan de bomen zitten.

Initiatieven genoeg in Mill.
AB'90 wil daar nog het burgerinitiatief aan toevoegen zodat inwoners zelf punten kunnen aandragen voor de gemeenteraadsvergaderingen. Een prachtig plan om de inwoners van Mill actief bij de politiek te betrekken. Als voorbereiding hierop moet ik toch eens na gaan denken over nieuwe ideeën en ontwikkelingen voor Mill. Natuurlijk moet je zoiets niet alleen doen. Wie helpt?

Winter in Mill

Het was mooi op maandagochtend toen Mill wakker werd: alles was wit en ongerept. Zoals dat gaat als de sneeuw nog vers is, waanden wij ons allemaal in een sprookje.

Maar dat sprookje was snel over toen de eerste auto's van de weg een glijbaan hadden gemaakt. De wegen in het centrum van ons dorp werden niet gestrooid en er werd geen sneeuw opgeruimd. Dat had de hele week consequenties voor het rijdend verkeer, maar zeker ook voor de voetgangers die door de snel ontstane vieze natte drab moesten. Na een paar nachten strenge vorst is de wereld nog steeds wit, maar van ongerept is geen sprake meer. De sneeuw is verworden tot bevroren ijsklonten of nog erger, tot bruine derrie. Het sprookje is voorbij, alleen voor de schaatsers is de winter nog steeds leuk. Overal waar water was, is nu gelegenheid om te schaatsen en daar wordt flink gebruik van gemaakt. Dat is wel een prachtig gezicht in het witte, winterse landschap.

Dat de winter een slechte tijd is om je huis te verkopen, weet iedereen. Dat er ook nog een kredietcrisis bij zou komen, hadden wij niet verwacht. Toch vinden wij ons huis een prachtig plaatje in de sneeuw en hebben er nog steeds vertrouwen in dat er zich iemand meldt die er net zo verliefd op wordt als wij nog steeds zijn.
Vandaag waren wij in 's-Hertogenbosch omdat daar een huis te koop staat dat wij net zo prachtig vinden. Wij wilden wel eens kijken of het in werkelijkheid net zo mooi was als wij op internet gezien hadden. Alhoewel het huis véél kleiner is dan het pand waar wij nu in wonen, waren wij behoorlijk onder de indruk van de ligging en de sfeer van de woning. Midden in de stad en toch was het er helemaal stil. Het pand is gebouwd boven de Binnendieze en ligt aan een smal autovrij straatje. Wij dromen nog even lekker verder...

Dit is weer het eerste bericht van een heel nieuw jaar. Wat zullen we allemaal gaan beleven in Mill? Gaan we de eerste werkzaamheden van het Centrumplan meemaken? Komt er echt een Brede School in Mill? Gaat de gemeente gewoon verder met het sturen van Nieuwsbrieven over het Centrumplan waar geen enkel concreet nieuws over dat plan in staat? Wanneer is het geld op voor het Centrumplan en wat is er dan al gerealiseerd? Allemaal vragen waarop misschien een antwoord komt in 2009, of zouden we in januari 2010 nog steeds dezelfde vragen kunnen stellen? Wie het weet, mag het zeggen!