Kerstmis 2005

Voor iedereen die dit leest, hoop ik op net zo'n fijne Kerstmis als wij zelf zullen vieren.

Met de hele familie aan tafel, genietend van een kerstdiner dat gezamenlijk is bereid.
In overleg bepaald wát er gegeten zal worden en door wie het wordt klaargemaakt.
Zo is een menu ontstaan van 5 gangen, aangepast aan ieders smaak.
Voordat we aan tafel gaan, zullen we als familie eerst nog samen een familielid bezoeken dat niet meer bij ons aan tafel kan zitten.
Daarna samen de keuken in en genieten van een rustig kerstfeest.
GELUKKIG KERSTFEEST EN EEN GOED 2006!!

Sprookjes bestaan

Met Kerstmis in het vooruitzicht worden wij net kleine kinderen. We kunnen de versieringen niet aangesleept krijgen en maken van ons huis een echt Kersthuis. Zo langzamerhand beschikken wij over een niet mis te verstane hoeveelheid kerstballen en kerstlichtjes.
Dat is echter absoluut geen beletsel om ieder jaar weer extra boomversieringen en lampjes te kopen. Lampjes voor binnen én buiten.
Dit jaar besloten we ook iets te doen met de 5 grote ramen die we aan de voorkant hebben. Vier beneden en eentje boven. Voor die ramen kochten we lichtslingers, zodat er in ieder geval met Kerstmis een soort gordijnen voor de ramen hangen. Lichtgordijnen. 's Avonds geeft dat een sprookjesachtige sfeer aan ons huis.
Voor de verlichting buiten zullen we ons dit jaar tot de achteringang van het huis beperken. Omdat daar de meeste mensen binnenkomen, zullen we ook daar zorgen voor een warme ontvangst. Met de lampjes die we nog van voorgaande jaren hebben, kunnen we in ieder geval de gevel aankleden. Voor verlichting in onze "tuinkerstboom" hebben we mooie kleine lampjes aangeschaft. Helaas zit daar een heel kort snoertje aan, dus dat moet verlengd worden.
Op zoek naar een verlengsnoer voor buiten, togen wij dan ook naar de koopzondag in Uden. Het was er druk genoeg en kerstspullen waren overal te koop. Wij konden het niet laten om overal de kerstballen en andere versieringen nog eens te bekijken. Ook het traditionele schaap, ieder jaar met Kerstmis kopen wij er één, hebben we vandaag aangeschaft. Bij één van de kraampjes vonden we ook nog wat we eigenlijk zochten, 20 meter verlengsnoer voor buiten.
Nu kunnen we niet alleen ons huis, maar ook de tuin sprookjesachtig verlichten.

Avondvluchten Volkel

Op de website van de gemeente Mill en St. Hubert word je geïnformeerd over o.a. de frequentie van de avondvluchten rond Volkel. Het avondvliegen is noodzakelijk omdat vliegers ook getraind moeten worden in het vliegen bij duisternis. Op dagen dat het avondprogramma geldt, begint het vliegen vanaf 10.45 uur 's ochtends en duurt tot 22.45 uur. Dat is nauwelijks meer een avondprogramma te noemen. Het is wel vroeg donker in deze tijd van het jaar, maar op de kortste dag toch altijd pas vér na 10.45 uur! Eigenlijk is het nog maar net licht om kwart voor 11!
Na evaluatie van het vorige avondvliegseizoen is er besloten om terug te gaan naar het concept van twee in plaats van vier vliegavonden per week. Vier was dus teveel lijkt de juiste conclusie. Maar terug van vier naar twee, betekent nu dat het avondvliegen over een langere periode zal moeten gebeuren. In het seizoen 2005/2006 zijn toch nog vijf weken met vier vliegavonden gepland. Speciale nachtzichtapparatuur (Night Vision Goggles) wordt met name in die weken uitgeprobeerd. Het avondvliegprogramma duurt tot eind april 2006.

Avondvliegprogramma 2005/2006 op een rij:

1. Avondvliegen, telkens op maandag en dinsdag.
2. Einde avondvliegen dinsdag 26 april 2006.
3. In week 42 en 46 wordt van maandag tot en met donderdagavond gevlogen.
4. In week 3, 7 en week 11 wordt van maandag tot en met donderdagavond gevlogen.
5. Op de avondvliegdagen wordt overdag vanaf 10.45 uur beperkt gevlogen. De meeste vluchten vertrekken dan later in de middag en in de avond. In de avond wordt doorgaans gevlogen tot ongeveer 22.45 uur.
6. In week 52 (kerst), week 1 (nieuwjaar) en week 9 (carnaval) wordt ´s avonds niet gevlogen.
7. Door andere (operationele) verplichtingen kan altijd van de planning worden afgeweken.

Let vooral ook op punt 7. Denk je op alles voorbereid te zijn en dan nog kan het heel anders uitpakken. Waarom zou je je dus druk maken over een avondvliegprogramma of een dagvliegprogramma of wat dan ook. Als ze me 's nachts maar laten slapen en 's ochtends niet in alle vroegte overvliegen, zal het allemaal wel weer meevallen. De berichten doen ernstiger vermoeden dan het in werkelijkheid is. Eigenlijk stoort het me in het geheel niet, wij wonen nog steeds lekker rustig in Mill.

Kerstkaartentijd

Voordat je het weet is zo'n jaar weer bijna voorbij. Lijkt het in januari nog een hele opgave om ook dit jaar weer tot een goed einde te brengen, in december is het net of je er pas aan begonnen bent.
Met het idee dat er nog tijd genoeg is, vormen de eerste regels van onze gezinsnieuwsbrief zich in het hoofd. Al zo'n 5 jaar lang sturen wij namelijk al onze vrienden en kennissen begin december het relaas van onze belevenissen van de afgelopen 11 maanden. Als er nog belangrijke zaken in december gepland zijn, vermelden we die ook. We stoppen er een leuke kerstkaart bij en tegenwoordig krijgen ook een aantal mensen deze post per e-mail. Voor onze vrienden aan de andere kant van de Atlantische Oceaan vertalen we zo'n overvol A4-tje, lettergrootte 8 is nodig om al het nieuws kwijt te kunnen, ook nog even in het Engels. Some lucky fellows receive both the Dutch ánd the English version.
Een heel geregel in een toch al drukke tijd. Waar veel mensen zich de benen onder het lijf uitlopen om op tijd klaar te zijn voor de sintsurprises, zit ik met mijn agenda tussen pc en toetsenbord ingeklemd het jaar door te nemen. Ergens in mijn achterhoofd roept de Sint dat er nog gedichten moeten worden gemaakt. Maar dat het ook dit jaar weer allemaal zal lukken, is een vaststaand gegeven. "Gewoon doorgaan en pas stoppen als alles af is", is in dit geval een prima motto. Op de een of andere manier ís het dan ook altijd op tijd klaar.
Zoals nu: een grote stapel enveloppen die verzendklaar op tafel ligt, de e-mails staan in de mailbox te wachten op een klik van de muis en er was zelfs nog tijd om er een stukje over te schrijven. Vanmiddag snel verder met de gedichten voor Sinterklaas, zonder haast want bij ons komt hij pas op dinsdagavond 6 december!

Kruisje of rondje?

Wat een opwinding, zelfs het journaal doet er gewag van. Nederlanders maken zich druk om "geheime tekens" op of bij hun voordeur. Het zou gaan om met krijt gezette rondjes of kruisjes en niemand begrijpt waar ze vandaan komen. Behalve uiteraard de trouwe kijkers naar het Sinterklaasjournaal! Dat er ook in Mill kinderen wonen die daar naar kijken, had ik al gauw door. Zelf geen regelmatige kijker van het programma, begreep ik aanvankelijk niks van de vraag of ik wel een rondje op mijn voordeur had gezet. Nog minder snapte ik van de verhalen van kinderen die beweerden dat er Zwarte Pieten bij hun thuis op de bank hadden geslapen. Dat was voor mij een reden om dat eens goed uit te zoeken. Al pratende met een onderbouwgroep is dat niet zo'n heel groot probleem. Bij het ene kind thuis werd er nog een spannender verhaal van gemaakt dan bij het andere. Het bleek dat in ieder geval in Mill veel ouders wonen die wél naar het Sinterklaasjournaal kijken. Zij zullen zich absoluut niet druk gemaakt hebben over geheime tekens op hun voordeur. Die werden er immers door hun eigen kinderen opgezet: in het Sinterklaasjournaal is namelijk gevraagd om extra slaapplaatsen voor Zwarte Pieten. Als je ergens een bed(je) over hebt dan zet je een rondje op je voordeur, maar als je persé geen Zwarte Piet over de vloer wilt dan is een kruisje afdoende. Natuurlijk wil ieder kind wel een rondje op de de voordeur, het is in deze spannende tijd nog een reden extra om niet te kunnen slapen of om 's ochtends snel naar beneden te rennen om nog een glimp van de zwarte knecht van Sinterklaas op te vangen. Helaas is dát iets, wat wel nooit zal lukken. Hoe mooi toch die onschuldige kindertijd, die je de meest onmogelijke dingen laat geloven. Helemaal mooi dat volwassenen zich ook zo over rondjes en kruisjes op voordeuren kunnen opwinden, dat dat het grotemensenjournaal haalt!

Feestverlichitng

Het wordt feest in Mill, alle zeilen worden bijgezet om de straten een feestelijk tintje te geven. Op zaterdagmorgen verschijnt er een tractor met zwaailichten in de straat. Op zijn aanhanger liggen bogen en boogjes met gloeilampen. De "winkelstraten" worden aangekleed voor december. Wij hebben nu ook feestverlichting voor de deur. Prachtig. Vandaag was daar al het eerste festijn: Sinterklaas werd feestelijk binnengehaald door "alle" kinderen van Mill. Aangekomen op het Koperwiekplein, nam hij plaats op een boerenwagen - inderdaad ook achter een tractor - met pakken stro. Vervolgens ging het in optocht, onder begeleiding van fanfaremuziek, naar de concertzaal in de Stationsstraat. Achter de wagen liepen kinderen met hun ouders. Echt veel kinderen waren het niet. Voor de Sint is het te hopen dat er al veel kinderen in de concertzaal op hem zaten te wachten! Morgen werk ik in groep 4 van een van de basisscholen in het dorp en dan zal ik me laten vertellen hoe leuk het was. Want een onderwerp voor de kring is in deze tijd van het jaar niet moeilijk te bedenken!

Hier woon ik...

Vorige week werden wij benaderd door de makelaar via wie wij ons huis destijds gekocht hebben. Hij werkt bij een organisatie die regelmatig een blad uitgeeft met hun huizenaanbod en een aantal informatieve rubrieken. Eén van die rubrieken is "Hier woon ik..." en wij werden uitgenodigd om hieraan mee te werken. Leuk! Nog geen 5 minuten later werd ik al gebeld door een collega van de makelaar, iemand van de afdeling communicatie. Na een korte uitleg wist ik dat we gebeld zouden worden door 2 personen: een redacteur van het blad en een fotograaf. Dat gebeurde dan ook prompt dezelfde dag al, de redacteur was snel met ons klaar: de vragen zouden ons per mail toegestuurd worden en of wij het bij korte antwoorden wilden houden vanwege de beperkte ruimte. Behalve een intro dat aangevuld moest worden, kregen we 5 (inderdaad hele korte) vragen toegestuurd. Maar over een huis met een inhoud van 1100 m³ valt heel wat te vertellen en dat doen we ook heel erg graag. Alleen al op de vraag waarom wij van Nieuwegein naar Mill verhuisd zijn, kan ik wel een antwoord van minstens een A4-tje verzinnen. De volgende vraag ging over het pluspunt van het huis. Eén pluspunt?? Wij kennen er veel meer. Kortom, uiteindelijk is er een stuk van ongeveer 1000 woorden uit de pc gerold. Veel te veel natuurlijk, maar het is aan de redacteur om daar iets moois van te maken. Op dit moment is de fotograaf een aantal "plaatjes" aan het schieten van het interieur én van mij... Oei, als dat maar goed gaat. Na verschijnen van het betreffende magazine zal ik gedeeltes van het uiteindelijke resultaat hier ook laten zien. Beloofd!

Discussies in Mill

Tijd om weer eens iets over Mill op de weblog te zetten, maar waar moet ik het deze keer over hebben...? Even kijken dus op de gemeentelijke website of er nog iets is gebeurd wat ik misschien gemist heb. Eigenlijk niet, dan maar even naar het discussieforum. Ook in Mill zullen de mensen toch wel iets te zeuren hebben, lijkt me zo. En jawel, de kerkklokken! Een ongelukkige jonge (?) man uit Mill vindt dat hij niet uit kan slapen op zondagochtend vanwege de kerkklokken. Gelukkig waren er ook reacties op het forum van mensen die het voor de kerkklokken opnamen. Bijvoorbeeld: "Ik ben ook een "zeer gedreven laatmaker" in de weekenden. Geniet van de gezelligheid in ons durpke.....en daar horen de kerkklokken nu eenmaal bij. Echt dorps zoals het in Mill ook hoort te zijn. Wel de vraag of ze de lichtjes in de wijzers van de klok aan de kant van het gemeentehuis willen maken... Vanuit mijn bed kan ik namelijk precies zien hoe laat het is en of ik al op moet staan.." (met dank aan R.H., schrijver van dit commentaar) Leuk zo'n discussie over niks, ik heb er maar snel even een reactie ondergezet! Terug naar het zondagochtendgelui: het is volgens mij ook juist de bedoeling van de klokken dat ze goed te horen zijn. Ze roepen je, je moet naar de kerk! Niet alleen de mensen die dicht bij de kerk wonen, moeten er voordeel van hebben. Iedereen die tot de parochie behoort, moet luid en duidelijk worden opgeroepen. Ik vind het wel handig; nu ik bijna een jaar in Mill woon, kijk ik veel minder op mijn horloge. De kerktoren is een echt baken voor me: iedereen die voor het eerst bij ons op bezoek komt, vertellen we dat ze naar de kerk moeten rijden. Die zie je tenminste overal. Vanaf de kerk kun je ons huis ook zien, dat is de gemakkelijkste wegwijzer! Bovendien zie je ook meteen of je op tijd bent en als je geluk hebt, hoor je hoe laat het is. Daar kan geen modern hebbedingetje tegenop!

De weg naar gezondheid

Dit weekend konden we eindelijk onze plannen om naar de open dag van Fitland te gaan, waarmaken. Dus wandelden we zondagochtend naar de Hoogveldseweg: de weg naar gezondheid. Een lange rij en véél fietsen en auto's voor de deur zeiden ons dat we op de goede dag waren gekomen. Het was druk. Aansluiten maar en na een half uur wachten, waren we aan de beurt voor de rondleiding. We kregen vakkundige uitleg van de directeur van ViaSana zelf, hij was met recht trots op zijn bedrijf. Want een bedrijf is het, de ondernemingsdrift spat er van af. We konden met eigen ogen zien wat Fitland nog meer te bieden heeft dan enkel sportieve activiteiten. Hotelkamers, een mooi restaurant, moderne wachtkamers, efficiënte behandelkamers, luxe patiëntenkamers, de modernste MRI-scan etc. etc. En dat allemaal ook nog vergoed door de zorgverzekeraar! Hier wordt op professionele wijze gezondheidszorg aangeboden en wel op de efficiënte manier. Worden in normale ziekenhuizen alle kosten doorberekend naar de patiënt, hier nemen ze geen risico's en kunnen ze goedkoper werken. Vooraf worden zoveel mogelijk complicaties uitgesloten en mocht er onverhoopt toch iets vervelends gebeuren dan gaat de patiënt alsnog naar het "gewone" ziekenhuis. Alle artsen die aan ViaSana verbonden zijn, werken daarnaast ook in een ziekenhuis dat kosten moet maken als opleidings- en bijscholingsplaats. Dat moeten ze ook wel, want zonder relevante en actuele bijscholing mag een arts zijn of haar praktijk niet uitoefenen. Dat geldt overigens ook voor de verpleegkundigen. ViaSana doet niet aan opleiding en nascholing, dat scheelt flink veel geld. Alleen artsen van 60 jaar of ouder zijn volledig geaccrediteerd en hoeven zich niet meer bij te scholen. Zij kunnen zich dus voor 100% aan ViaSana verbinden. Zou de weg naar gezondheid straks dan uitkomen bij bijna gepensioneerde artsen die wel veel ervaring hebben, maar niet meer venieuwend bezig zijn?

Stationsstraat zonder treinen

Wij wonen in Mill, in het centrum. Vanachter mijn bureau heb ik uitzicht op de Stationsstraat in Mill. Een dichtgeklinkerde straat met veel auto's en geen treinen. Voor de dichtstbijzijnde trein moet je naar Cuijk, met de bus. In de Stationsstraat rijden ook geen bussen. In Mill rijden wel bussen, maar niet zo vaak. Als ik naar buiten kijk, zie ik behalve auto's ook veel voetgangers en fietsers. Ik zie ook voetgangers met rollator, die zijn allemaal wat ouder. In Mill wonen best veel oudere mensen. Er fietsen en lopen echter ook veel jonge mensen, moeders met kinderen en schoolkinderen met elkaar. Dat geeft een gezellige drukte als ik de Stationsstraat in kijk. Dit rustige beeld wordt een paar keer per dag verstoord door veel lawaai. Er vliegen namelijk wel straaljagers over de Stationsstraat in Mill. Veel straaljagers richting Volkel. Behalve deze snelle herrieschoppers zien we soms ook grote Amerikaanse laagvliegers, met of zonder radar. Het lijkt af en toe wel of je ze aan kunt raken, maar het is nooit eng. Gek is, dat je er gewoon aan went. Het hoort erbij als je in de Stationsstraat in Mill woont. Het stoort absoluut niet en er is niemand in Mill die er wakker van ligt. 's Nachts vliegen ze niet!