zondag 17 januari 2010

Een dagje Kameleon

Het is lang geleden dat ik op deze plek iets over De Kameleon heb geschreven. Tijd dus om dat maar weer eens te doen.
De openbare basisschool in Mill is met 230 leerlingen nog steeds gehuisvest in de schoolwongingen aan de Havikstraat. Het is een gezellig onderkomen, daar valt niks over te zeggen, maar geen ideaal schoolgebouw. Toen ik ongeveer 4½ jaar geleden voor de eerste keer op De Kameleon kwam, werd ik ontvangen door een directeur die enthousiast vertelde over de nieuwbouw die 'nu toch wel heel snel' gerealiseerd zou worden! Intussen is er heel veel gebeurd met het basisonderwijs in Mill, maar De Kameleon 'woont' nog steeds aan de Havikstraat en er is nog niet eens begonnen met een nieuwe - brede - school. De kinderen op De Kameleon zitten er niet echt mee, er wordt volop geleerd en gespeeld in het huidige gebouw, het is gewoon hun school.

Woensdag was ik weer een dagje kleuterjuf en dat is altijd erg leuk. Zelfs met het koude winterweer als er dikke jassen, dassen, mutsen en wanten aan moeten voordat er buiten gespeeld kan worden. Die jassen, dassen en mutsen zijn voor de oudste kleuters geen enkel probleem, maar dan ook nog je wanten of handschoenen op de juiste manier aan je handen zien te krijgen, is zelfs voor een bijna 6-jarige erg moeilijk. Daar is de juf voor, zie je ze denken als ze met uitgestoken handen voor je staan. En de juf doet dat graag, net zoals veters strikken, maillots ophijsen en pleisters plakken.
Natuurlijk willen kleuters behalve spelen ook graag leren, dat doen ze in de kring, tijdens de werkles en eigenlijk ook gewoon tijdens het spelen.
In de kring hebben wij de dagen van de week geoefend en daarna ons verdiept in volgorde, bijvoorbeeld oudste en jongste, groter en kleiner enz..
Aan het begin van een werkles kiezen de kleuters zelf hun 'werk', gaan daarmee serieus aan de slag en tekenen hun taak zelf weer af als ze ermee klaar zijn. Ik vraag me altijd af als ik dit zie gebeuren, op welke leeftijd wij mensen dit zelfstandige gedrag weer kwijtraken. In ieder geval wordt het tijdens de basisschool leeftijd al minder vanzelfsprekend om uit jezelf aan het werk te gaan of je spullen op te ruimen. Een jaar of 10 na de kleuterleeftijd, tijdens de puberteit, lijkt dit allemaal opnieuw aangeleerd te moeten worden. Iedere ouder zal het herkennen, maar gelukkig komt het uiteindelijk meestal allemaal weer goed.
Tijdens de werkles afgelopen woensdag ging een groepje kinderen aan de slag met het versieren van trekpoppen voor in de carnavalsetalages in het dorp. Er kwam een moeder om daarbij te helpen, want precies knippen en plakken is voor 4-jarigen nog een ingewikkeld karwei. Met een ander groepje zat ik bij de computer, er was een kind dat geholpen wilde worden met woordoefeningen en verder probeerde ik mijn aandacht te verdelen tussen de huishoek, de bouwhoek, het schilderbord en een aantal puzzelaars.
Aan het einde van de ochtend was er tijd voor de 'Ik-doos', je zou het de voorloper van de spreekbeurt kunnen noemen. Iedere week krijgt een kleuter een lege plastic box mee naar huis waar spullen in mogen die 'belangrijk' zijn. Op school laat het kind zijn spulletjes uit de box aan de andere kinderen in de kring zien en vertelt daar wat bij. De andere kinderen mogen daar dan weer vragen over stellen.
Een leerzame ochtend, zo'n woensdagmorgen op De Kameleon!

Deze week op IMMUUN: Malariavrij
Op Lievendags Weblog: Het gordijn van tante Miet


Geen opmerkingen:

Een reactie posten