zondag 26 september 2010

Na de kermis

Na de kermis in Mill blijven er altijd wel wat 'herinneringen' in onze tuin achter. Bedoeld of onbedoeld, dat is meestal niet helemaal duidelijk. Het nog bijna volle blikje bier met bijbehorend (plastic) glas stonden heel uitnodigend op het muurtje dat onze tuin van de straat scheidt. Alsof er zojuist iemand even opgestaan was en zo dadelijk terug zou komen om het op te drinken. Maar 's ochtends vroeg als je de hond uit wilt gaan laten, heeft zo'n blikje niks uitnodigends meer en moet het gewoon opgeruimd worden. Net zoals de verpakking van een 'erotic toy' die niets aan duidelijkheid te wensen overliet. Ik wist niet dat ze tegenwoordig op de kermis dat soort prijsjes uitdeelden, ik hoop maar dat het niet bij het touwtrekken gewonnen kon worden.

Heel eerlijk gezegd weet ik helemaal niet of er wel een kraam op de kermis stond waar je aan een touwtje mag trekken en waar het bord 'altijd prijs' prominent aanwezig is. Als kind vond ik dat het mooiste op de kermis, dat je bij sommige kramen 'altijd prijs' had.
Behalve de restanten in onze tuin heb ik niet zoveel van de kermis gezien. Niet omdat ik niet in de gelegenheid was of geen tijd had, wel omdat ik sinds mijn kinderjaren helemaal niks meer om kermis geef. Omdat we er zo dichtbij wonen, hoor en zie ik er natuurlijk wel iets van, maar dat is dan ook meteen genoeg. Het is leuk om alle blije mensen langs mijn raam te zien lopen, onderweg naar de kermis. Kleine kinderen die vol vertrouwen met hun handje in de grote hand van hun vader en gezonde spanning op hun snoetjes naar de kermis lopen. Tienermeisjes die giechelend in groepjes op weg zijn naar wat een spannende middag of avond moet worden. Opa's en oma's met kleinkinderen, jonge ouders voor het eerst met hun peuters, het is zo ongelooflijk leuk om dat alles van een afstandje te bekijken. Van werken komt die kermisdagen niet veel, vanuit mijn plekje achter mijn pc droom ik graag weg om in gedachte een stukje met de kermisgangers mee te wandelen. Dat is mijn kermis en daar geniet ik van.

Nu de kermis is afgelopen, gelden de blauwe parkeerzones in Mill. Dat wil zeggen dat er niet meer de hele dag dezelfde auto's voor ons huis geparkeerd staan. Eigenlijk vind ik dat wel een vooruitgang, dat geeft na de kermis toch nog wat afleiding als ik tijdens het werken even naar buiten kijk. Ook het parkeerterrein aan de achterkant van ons huis is behoorlijk opgeknapt, er kunnen zo ook veel meer auto's staan. Het ziet er in ieder geval een stuk opgeruimder uit.
Dat is ook fijn als er weer eens belangstellenden naar ons huis komen kijken. Ondanks dat we niet meedoen aan de open dag op 9 oktober aanstaande, hopen we dat er binnenkort toch eens wat gaat gebeuren op onze eigen huizenmarkt. Prachtig huis te koop voor redelijke prijs tegen ongelooflijk lage rente!. Volgend jaar met Mill kermis mag er iemand anders van de voorbijgangers genieten, dat zou jij kunnen zijn!
Voor meer info, klik hier! Wacht niet op een open huizendag, bij ons mag je altijd komen kijken.

In maart deden wij wél mee met het Open Huis, maar ons pand staat nog steeds te koop...


Deze week op Lievendag's Weblog: De tijd vliegt en wij zijn onze eigen piloot...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten