Bijna een jaar geleden, om precies te zijn op 26 augustus 2007, schreef ik over schapen. Iemand had me toen ingefluisterd dat er besloten was om een kudde schapen naar Mill te halen ter ondersteuning van het gemeentelijke groenbeleid. Ik had er zo mijn gedachtes over, maar de schapen kwamen er. Niet dat ik er veel van merkte, zo heel af en toe zag ik ze wel eens op de tot recreatieheuvel heuvel getransormeerde vuilnisbelt. Ik wíst dat de kudde zich ergens in Mill bevond, maar ik kwam de schapen jammer genoeg nooit tegen. Tot vrijdagmiddag!Deze week werkte ik weer eens sinds lange tijd als juf op De Kameleon. Het lag helemaal aan mij dat het zo lang geleden was, gewoon te druk gehad om er dat bij te doen. Maar qua beschikbare tijd kon het weer en natuurlijk probeerde ik er iets leuks van te maken. De leerstof die aan de beurt was, hielp mij daar uitstekend bij. Er stond namelijk een biologieles op het programma over 'waterdiertjes'. Daar kun je een hoop over leren door in een boekje te kijken, maar het is beter om daarvoor 'echte' beestjes te bestuderen. Aanschouwelijk onderwijs noemen ze dat. Met de kinderen van groep 6 had ik afgesproken dat ze vrijdagmiddag schepnetten en glazen potten mee moesten brengen. De voorbereidende les in de klas hielden we kort. Na een korte instructie wandelden we naar het dicht bij school gelegen nieuwe landschapspark en zochten een geschikte plek om de potten te vullen met water. Wij hoopten dat in de aangelegde poelen dicht bij het kanaal veel waterdiertjes zouden zitten, het onderwerp van onze les. Om te zien of er echt wat te ontdekken viel in het geschepte slootwater, mocht er eerst één groepje 'proefscheppen'. De oogst was geweldig, een pot met watervlooien, tubifex en bloedzuigertjes. De kinderen werden nog enthousiaster. De poel was groot genoeg om op voldoende afstand van elkaar te 'scheppen'. Toen de potten vol genoeg waren en we eigenlijk geen excuus meer hadden om nog langer aan de waterkant te blijven, besloten we aan de andere kant van het kanaal terug te wandelen. En toen zagen we ze: de schapen. Aan de overkant van de Graafseweg stond de hele kudde te wachten om over te steken, terwijl wij op dat moment over de brug liepen om aan de andere kant van het kanaal te komen. Een extra stukje biologieles, het leek wel een cadeautje!
Wij hebben natuurlijk gewacht tot de schapen aan onze kant waren, zodat we goed konden zien hoe de honden de kudde bij elkaar hielden. Ook de onwillige schapen werden de juiste kant op gestuurd. De kinderen zagen meteen een overeenkomst tussen de kudde en zichzelf. Of de juf nou de hond was of de herder, werd niet helemaal duidelijk ;-)
In ieder geval genoot de juf er net zo van als de kinderen en liep ze met haar 'kudde' op een veilige afstand (waar schapen lopen, ontwikkelt zich een enorme stofwolk) achter de schapen aan.
Op school gingen we met behulp van een determineerpapier bepalen wat voor beestjes we gevangen hadden. Bootsmannetjes, watervlooien, waterkevers, slakjes en zelfs nog kikkervisjes. We hadden een geweldige vangst gedaan. Met een emmer extra slootwater ging de inhoud van de potten in één grote bak om nog een paar dagen van te genieten. Daarna kan alles dan weer terug naar de poel, liefst voordat de kikkervisjes pootjes krijgen!
Helaas had ik gisteren mijn fototoestel niet bij me, maar vanmiddag ben ik even terug gelopen naar het landschapspark waar de schapen op een afgesloten stuk staan te grazen.
Toch leuk, zo 'n Millse kudde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten